آن خارج ميشود، و از آسمان- از كوه‌هايى كه در آنست- دانه‌هاى تگرگ نازل مى‌كند، و هر كس را بخواهد به وسيله آن زيان مى‌رساند و از هر كس بخواهد اين زيان را بر طرف مى‌كند، نزديك است درخشندگى برق آن (ابرها) چشم‌ها را ببرد!.

44- خداوند شب و روز را دگرگون مى‌سازد، و در اين عبرتى است براى صاحبان بصيرت.

45- و خداوند هر جنبنده‌اى را از آبى آفريد، گروهى از آنها بر شكم خود راه مى‌روند، و گروهى بر دو پاى خود، و گروهى بر چهار پا راه مى‌روند، خداوند هر چه را اراده كند مى‌آفريند، چرا كه خدا بر همه چيز تواناست.

تفسير:

گوشه‌اى ديگر از شگفتيهاى آفرينش‌

باز در اين آيات به گوشه ديگرى از شگفتيهاى آفرينش و علم و حكمت و عظمتى كه ما وراى آن نهفته است بر خورد مى‌كنيم كه همه دلائل توحيد ذات پاك اويند.

باز روى سخن را به پيامبر ص كرده مى‌گويد:" آيا نديدى كه خداوند ابرهايى را به آرامى ميراند، سپس آنها را با هم پيوند مى‌دهد، و بعد متراكم مى‌سازد"؟! (أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُزْجِي سَحاباً ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَهُ ثُمَّ يَجْعَلُهُ رُكاماً).

" و در اين حال دانه‌هاى باران را مى‌بينى كه از لابلاى ابرها خارج مى‌شوند" و بر كوه و دشت و باغ و صحرا فرو مى‌بارند (فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلالِهِ‌).

" يزجى" از ماده" ازجاء" به معنى راندن با ملايمت است، راندنى كه براى رديف كردن موجودات پراكنده مى‌باشد، و اين تعبير دقيقا در مورد ابرها صادق است كه هر قطعه‌اى از آن از گوشه‌اى از درياها برمى‌خيزد، سپس دست قدرت پروردگار آنها را به سوى هم مى‌راند و پيوند مى‌دهد، و متراكم مى‌سازد.