" خدا به آنچه انجام مى‌دهيد آگاه است" (وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ‌).

" گناهى بر شما نيست كه وارد خانه‌هاى غير مسكونى بشويد كه در آنجا متاعى متعلق به شما وجود دارد" (لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ أَنْ تَدْخُلُوا بُيُوتاً غَيْرَ مَسْكُونَةٍ فِيها مَتاعٌ لَكُمْ‌).

و در پايان اضافه مى‌نمايد:" و خدا آنچه را آشكار مى‌كنيد و پنهان مى‌داريد مى‌داند" (وَ اللَّهُ يَعْلَمُ ما تُبْدُونَ وَ ما تَكْتُمُونَ‌).

شايد اشاره به اين است كه گاه بعضى از افراد از اين استثناء سوء استفاده كرده و به بهانه اين حكم وارد خانه‌هاى غير مسكونى مى‌شوند تا كشف اسرارى كنند، و يا در خانه‌هاى مسكونى به اين بهانه كه نمى‌دانستيم مسكونى است ورود كنند، اما خدا از همه اين امور آگاه است و سوء استفاده كنندگان را بخوبى مى‌شناسد.

نكته‌ها:

1- امنيت و آزادى در محيط خانه‌

بى شك وجود انسان داراى دو بعد است، بعد فردى و بعد اجتماعى و به همين دليل داراى دو نوع زندگى است، زندگى خصوصى و عمومى كه هر كدام براى خود ويژگيهايى دارد و آداب و مقرراتى.

انسان ناچار است در محيط اجتماع قيود زيادى را از نظر لباس و طرز حركت و رفت و آمد تحمل كند، ولى پيدا است كه ادامه اين وضع در تمام مدت شبانه روز خسته كننده و درد سر آفرين است.

تفسير نمونه ؛ ج‌14 ؛ ص430