و به تعبير ديگر آيه فوق در واقع بيان گرايش سنخيت است هر چند با توجه به موضوع بحث سنخيت در پاكى و آلودگى جنسى را مى‌گويد (دقت كنيد).

2- آيا اين يك حكم تكوينى است يا تشريعى-

بدون شك قانون" نوريان مر نوريان را طالبند" و" ناريان مر ناريان را جاذبند" و ضرب المثل معروف" كند همجنس با همجنس پرواز" و همچنين ضرب المثلى كه در عربى معروف است:" السنخية علة الانضمام" همه اشاره به يك سنت تكوينى است كه" ذره ذره موجوداتى را كه در ارض و سما است در بر مى‌گيرد كه جنس خود را همچو كاه و كهرباء جذب مى‌كنند".

به هر حال همه جا همنوعان سراغ همنوعان مى‌روند و هر گروه و هر دسته‌اى با هم‌سنخان خود گرم و صميمى‌اند.

اما اين واقعيت مانع از آن نخواهد بود كه آيه بالا همانند آيه" الزَّانِيَةُ لا يَنْكِحُها إِلَّا زانٍ أَوْ مُشْرِكٌ‌" اشاره به يك حكم شرعى باشد كه ازدواج با زنان آلوده حد اقل در مواردى كه مشهور و معروف به عمل منافى عفتند ممنوع است.

مگر همه احكام تشريعى ريشه تكوينى ندارد؟ مگر سنتهاى الهى در تشريع و تكوين هماهنگ نيستند؟ (براى توضيح بيشتر به شرحى كه ذيل آيه مزبور ذكر كرديم مراجعه فرمائيد).

3- پاسخ به يك سؤال‌

در اينجا سؤالى مطرح است و آن اينكه در طول تاريخ يا در محيط زندگى خود گاه مواردى را مى‌بينيم كه با اين قانون هماهنگ نيست، به عنوان مثال در خود قرآن آمده است كه همسر نوح و همسر لوط زنان بدى بودند و به آنها خيانت كردند (سوره تحريم آيه 10) و در مقابل، همسر فرعون از زنان با ايمان‌