ضمنا بايد توجه داشت كه" زكات" و" تزكيه" در اصل به معنى" نمو يافتن" و" نمو دادن" است، ولى در بسيارى از موارد به معنى" پاك شدن" و" پاك كردن" به كار رفته است، و اين هر دو ممكن است به يك ريشه باز گردد، زيرا تا پاكى از موانع و مفاسد و رذائل نباشد نمو و رشد امكان پذير نخواهد بود.

اين شان نزول را" قرطبى" در تفسيرش از" ابن عباس" و" ضحاك"، و مرحوم" طبرسى" از" ابن عباس" و غير او، ذيل آيات مورد بحث نقل كرده‌اند و جنبه عمومى دارد.

ولى گروهى از مفسران اهل تسنن اصرار دارند كه اين آيه در مورد خصوص" ابو بكر" نازل شده كه بعد از داستان افك، كمك مالى خود را به" مسطح بن اثاثه" كه" پسر خاله" يا" پسر خواهر" او بود و به مساله افك دامن مى‌زد قطع كرده، در حالى كه تمام ضميرهايى كه در آيه به كار رفته به صورت جمع است و نشان مى‌دهد كه گروهى از مسلمانان بعد از اين ماجرا تصميم به قطع كمكهاى خود از اين مجرمان گرفته بودند و آيه آنها را از اين كار نهى كرد.

ولى به هر حال مى‌دانيم آيات قرآن اختصاص به شان نزول ندارد، بلكه همه مؤمنان را تا دامنه قيامت شامل مى‌گردد، يعنى توصيه مى‌كند كه مسلمانان در اين گونه موارد گرفتار احساسات تند و داغ نشوند و در برابر لغزشها و اشتباهات‌