نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 14 صفحه : 402
و اتهام ناموسى نسبت به افراد پاك است، چرا كه اين مساله بقدرى مهم است كه
قرآن لازم مىبيند چند بار از طرق گوناگون و مؤثر اين مساله را تحليل كند، و چنان
محكم كارى نمايد كه در آينده چنين صحنهاى در جامعه مسلمين تكرار نشود.
نخست مىگويد:" خداوند شما را اندرز مىدهد كه مانند اين عمل را هرگز
تكرار نكنيد اگر ايمان (به خدا و روز جزا) داريد" (يَعِظُكُمُ اللَّهُ أَنْ تَعُودُوا لِمِثْلِهِ) [1] يعنى اين نشانه ايمان است كه انسان به سراغ اين گناهان عظيم نرود، و اگر
مرتكب شد يا نشانه بى ايمانى است و يا ضعف ايمان، در حقيقت جمله مزبور يكى از
اركان توبه را ترسيم مىكند، چرا كه تنها پشيمانى از گذشته كافى نيست بايد نسبت به
عدم تكرار گناه در آينده نيز تصميم گرفت، تا توبهاى جامع الاطراف باشد.
***
و بعد براى تاكيد بيشتر كه توجه داشته باشند اين سخنان، سخنان عادى معمولى
نيست، بلكه اين خداوند عليم و حكيم است كه در مقام تبيين بر آمده و حقايق
سرنوشتسازى را روشن مىسازد، مىگويد:" خداوند آيات را براى شما تبيين
مىكند و خداوند آگاه و حكيم است" (وَ
يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ).
به مقتضاى علم و آگاهيش از تمام جزئيات اعمال شما با خبر است، و به مقتضاى
حكمتش دستورات لازم را مىدهد.
[1] اين جمله در واقع كلمهاى در
تقدير دارد و آن، كلمه" لا" است (يعظكم اللَّه ان لا تعودوا لمثله ابدا)
و اگر نخواهيم تقدير بگيريم جمله" يعظكم" بايد به معنى"
ينهاكم" باشد يعنى خداوند شما را از بازگشت به اينگونه كار باز مىدارد.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 14 صفحه : 402