را در ذيل مى‌خوانيد.

تفسير: مجازات تهمت به همسر!

همانگونه كه از شان نزول بر مى‌آيد اين آيات در حكم استثناء و تبصره‌اى بر حكم حد قذف است، به اين معنى كه اگر شوهرى همسر خود را متهم به عمل منافى عفت كند و بگويد او را در حال انجام اين كار خلاف با مرد بيگانه‌اى ديدم حد قذف (هشتاد تازيانه) در مورد او اجرا نمى‌شود، و از سوى ديگر ادعاى او بدون دليل و شاهد نيز در مورد زن پذيرفته نخواهد شد، چرا كه ممكن است راست بگويد و نيز ممكن است دروغ بگويد.

در اينجا قرآن راه حلى پيشنهاد مى‌كند كه مساله به بهترين صورت و عادلانه‌ترين طريق حل مى‌گردد.

و آن اينكه نخست بايد شوهر چهار بار شهادت دهد كه در اين ادعا راستگو است. چنان كه قرآن مى‌فرمايد:" كسانى كه همسران خود را متهم مى‌كنند و گواهانى جز خودشان ندارند، هر يك از آنها بايد چهار مرتبه به نام خدا شهادت دهد كه او از راستگويان است" (وَ الَّذِينَ يَرْمُونَ أَزْواجَهُمْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُمْ شُهَداءُ إِلَّا أَنْفُسُهُمْ فَشَهادَةُ أَحَدِهِمْ أَرْبَعُ شَهاداتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ‌).

به اين ترتيب شوهر براى اثبات مدعاى خود از يك سو، و دفع حد قذف از سوى ديگر، چهار بار اين جمله را تكرار مى‌كند:" اشهد باللَّه انى لمن الصادقين فيما رميتها به من الزنا" (من به خدا شهادت مى‌دهم كه در اين نسبت زنا كه به اين زن دادم راست مى‌گويم).