[سوره المؤمنون (23): آيات 93 تا 98]
قُلْ رَبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي ما يُوعَدُونَ (93) رَبِّ فَلا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (94) وَ إِنَّا عَلى أَنْ نُرِيَكَ ما نَعِدُهُمْ لَقادِرُونَ (95) ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ نَحْنُ أَعْلَمُ بِما يَصِفُونَ (96) وَ قُلْ رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزاتِ الشَّياطِينِ (97)
وَ أَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَنْ يَحْضُرُونِ (98)
ترجمه:
93- بگو پروردگارا! اگر بخشى از عذابهايى را كه به آنها وعده داده شده به من نشان دهى ...
94- پروردگارا! مرا (در اين عذابها) با قوم ستمگر قرار مده.
95- و ما قادريم آنچه را به آنها وعده مىدهيم به تو نشان دهيم.
96- بدى را از راهى كه بهتر است دفع كن (و پاسخ بدى را به نيكى ده) ما به آنچه آنها توصيف مىكنند آگاهتريم.
97- و بگو پروردگارا من از وسوسههاى شياطين به تو پناه مىبرم.
98- و از اينكه آنان نزد من حاضر شوند نيز به تو پناه مىبرم اى پروردگار!
تفسير: از وسوسههاى شيطان به خدا پناه بريد
گر چه در اين آيات روى سخن به پيامبر ص است، ولى هدف آيات گذشته