سريع و كوبنده بود كه حتى قدرت فرار از خانه‌هاشان پيدا نكردند و در درون همان خانه‌هايشان مدفون گشتند چنان كه قرآن در پايان اين آيات مى‌گويد:

" ما آنها را همچون خار و خاشاك در هم كوبيده شده روى سيلاب قرار داديم" (فَجَعَلْناهُمْ غُثاءً).

" دور باد از رحمت خداوند قوم ستمگر"! (فَبُعْداً لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ‌).

نكته‌ها:

1- زندگى پر زرق و برق و اثر شوم آن‌

در آيات فوق رابطه‌اى ميان" اتراف" (زندگى اشرافى و پرناز و نعمت) و" كفر و تكذيب لقاى پروردگار" ديده مى‌شود، و به راستى چنين است، چرا كه صاحبان اين گونه زندگانى معمولا تمايل به آزادى بى قيد و شرط براى هر گونه كامجويى و بهره‌گيرى از لذائذ حيوانى دارند، و پر واضح است كه قبول مراقبت الهى و همچنين دادگاه بزرگ رستاخيز مانع مهمى در اين راه است، هم آرامش وجدانشان را بر هم مى‌زند، و هم زبان مردم را به روى آنها باز مى‌كند.

لذا اين گونه افراد يكباره طوق عبوديت پروردگار را از گردن بر مى‌دارند، و راه انكار مبدء و معاد را پيش مى‌گيرند و به تعبيرى كه در آيات فوق خوانديم مى‌گويند: زندگى همين است و بس و هيچ خبر ديگرى نيست و هر كس غير اين بگويد دروغگو است! دم غنيمت است و اين چهار روزه عمر را بايد خوش بود، از هر چمنى بايد گلى چيد و از هر وسيله لذتى لذت جست! و اينچنين خلافكاريها و زشتيهاى اعمال خود را توجيه مى‌كنند.

از اين گذشته فراهم ساختن چنان زندگى پر زرق و برق بدون غصب حقوق ديگران و ظلم و ستم معمولا ممكن نيست، تا رسالت پيامبران و قيامت را انكار نكنند