در بخش پنجم بحث‌هاى فشرده‌اى درباره معاد بيان كرده است.

و در بخش ششم از حاكميت خداوند بر عالم هستى و نفوذ فرمانش در همه جهان سخن مى‌گويد.

سرانجام در بخش هفتم باز هم سخن از قيامت، حساب، جزا و پاداش نيكوكاران و كيفر بدكاران به ميان مى‌آورد، و با بيان هدف آفرينش انسان سوره را پايان مى‌دهد.

و به اين ترتيب محتواى اين سوره مجموعه‌اى است از درسهاى اعتقادى و عملى، و مسائل بيدار كننده و بيان خط سير مؤمنان از آغاز تا پايان.

ولى بايد توجه داشت كه" زكات" مفهوم وسيعى دارد كه واجب و مستحبّ را شامل مى‌شود، و معنى آن منحصر به زكات واجب نيست، لذا در روايات مى‌خوانيم كه نماز و زكات هميشه با هم بوده است‌ [1] اما از اين گذشته به عقيده بعضى از دانشمندان زكات در مكه نيز واجب بوده، ولى به صورت اجمالى و سر بسته، يعنى هر كس موظف بوده مقدارى از اموال خود را به نيازمندان بدهد.

ولى در مدينه كه حكومت اسلامى تشكيل شد زكات تحت برنامه دقيقى قرار گرفت و براى آن نصاب بندى شد و پيامبر ص ماموران جمع زكات را به هر سو فرستاد تا از مردم زكات بگيرند. [2]

[1] در روايتى از امام باقر و امام صادق مى‌خوانيم‌

فرض اللَّه الزكاة مع الصلاة.

[2] تفسير روح المعانى ج 18 ص 2.