بيان دو ركن ركوع و سجود از ميان تمام اركان نماز به خاطر اهميت فوق العاده
آنها در اين عبادت بزرگ است.
دستور عبوديت به طور مطلق كه بعد از اين دو بيان شده هر گونه عبادت و بندگى
خدا را شامل مىشود.
تعبير به" ربكم" (پروردگار شما) در حقيقت اشارهاى است به شايستگى
او براى عبوديت و عدم شايستگى غير او، زيرا تنها مالك و صاحب و تربيت كننده او
است.
دستور به" فعل خيرات" هر گونه كار نيكى را- بدون هيچ قيد و شرط-
شامل مىشود، و اينكه از" ابن عباس" نقل شده كه منظور صله رحم و مكارم
اخلاق است در حقيقت بيان مصداق زندهاى از اين مفهوم عام مىباشد.
***
سپس پنجمين دستور را در زمينه جهاد- به معنى وسيع كلمه- صادر مىكند و
مىگويد:" در راه خدا جهاد كنيد و حق جهادش را ادا نمائيد" (وَ جاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ).
اكثر مفسران اسلامى،" جهاد" را در اينجا به معنى خصوص مبارزه
مسلحانه با دشمنان نگرفتهاند، بلكه همانگونه كه از مفهوم لغوى آن استفاده مىشود
به معنى هر گونه جهاد و كوشش در راه خدا و تلاش براى انجام نيكيها، و مبارزه با
هوسهاى سركش (جهاد اكبر) و پيكار با دشمنان ظالم و ستمگر (جهاد اصغر) دانستهاند.
مرحوم" طبرسى" در" مجمع البيان" از اكثر مفسران چنين نقل
مىكند كه منظور از" حق جهاد" خلوص نيت و انجام دادن اعمال براى خدا
است.
بدون شك" حق جهاد" نيز معنى وسيعى دارد كه از نظر كيفيت و كميت
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 14 صفحه : 181