به نحوى با خدا ارتباط دارند حقند و به همان اندازه كه از او بيگانه‌اند باطلند [1] كلمه" على" كه از ماده" علو" گرفته شده به معنى بلند مقام است، و نيز به كسى گفته مى‌شود كه قادر و قاهر است و كسى قدرت مقاومت در برابر اراده او ندارد.

" كبير" نيز اشاره‌اى است به عظمت علم و قدرت پروردگار و كسى كه داراى اين صفات است بخوبى مى‌تواند دوستان خود را يارى دهد، و دشمنان را در هم بشكند لذا دوستانش بايد به وعده‌هاى او دلگرم باشند.

[1] در تفسير" الميزان" مى‌خوانيم: اطلاق" حق" بر خدا و" باطل" بر غير او يا به خاطر اين است كه حقى كه به هيچوجه با باطل آميخته نيست او است، يا به خاطر اينكه حقى كه در حقانيتش استقلال دارد و ديگران بخاطر رابطه با او رنگ حق به خود مى‌گيرند خدا است.