صريحا در آن آمده، و در آن دو آيه ديگر نيامده است و به عبارت ديگر تعبير اين آيه منحصر به فرد است.

به هر حال با توجه به آنچه در آخرين آيات گذشته ذكر شد كه خداوند وعده دفاع از مؤمنان را داده، پيوند آيات مورد بحث با آن روشن مى‌شود.

در اين آيات نخست مى‌گويد:" خداوند به كسانى كه جنگ از طرف دشمنان بر آنها تحميل شده اجازه جهاد داده است، چرا كه آنها مورد ستم قرار گرفته‌اند" (أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا).

سپس اين اجازه را با وعده پيروزى از سوى خداوند قادر متعال تكميل كرده مى‌فرمايد:" و خدا قدرت بر يارى كردن آنها دارد" (وَ إِنَّ اللَّهَ عَلى‌ نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ).

اين عبارت كه متضمن وعده كمك الهى است با تعبير به" توانايى خدا" ممكن است اشاره به اين نكته باشد كه اين قدرت الهى وقتى به يارى شما مى‌آيد كه خود نيز به مقدار تواناييتان كسب قدرت و آمادگى دفاع كنيد تا گمان نكنند كه آنها مى‌توانند در خانه‌هاى خود بنشينند و منتظر يارى پروردگار باشند.

به تعبير ديگر شما بايد آنچه در توان داريد در اين عالم اسباب به كار گيريد و در آنجا كه قدرت شما پايان مى‌گيرد در انتظار يارى خدا باشيد، و اين همان برنامه‌اى بود كه پيامبر اسلام ص در تمام مبارزاتش به كار مى‌گرفت و پيروز مى‌شد.