بهره‌مند خواهيد شد و به پيشگاه او تقرب مى‌جوئيد.

سپس كيفيت قربانى كردن را در يك جمله كوتاه چنين بيان مى‌كند:" نام خدا را به هنگام قربانى كردن آنها در حالى كه به صف ايستاده‌اند ببريد") (فَاذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَيْها صَوافَ‌).

بدون شك ذكر نام خدا به هنگام ذبح حيوانات يا نحر كردن شتر كيفيت خاصى ندارد و هر گونه نام خدا را ببرند كافى است چنان كه ظاهر آيه همان است ولى در بعضى از روايات ذكر مخصوصى در اينجا ذكر شده كه در واقع بيان فرد كامل است، مفسران از ابن عباس آن را نقل كرده‌اند: اللَّه اكبر، لا اله الا اللَّه و اللَّه اكبر، اللهم منك و لك‌ [1] اما در روايتى از امام صادق ع جمله‌هاى رساترى نقل شده است فرمود:

" هنگامى كه قربانى را خريدى آن را رو به قبله كن و به هنگام ذبح يا نحر بگو:

وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ حَنِيفاً مسلما وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ‌ إِنَّ صَلاتِي وَ نُسُكِي وَ مَحْيايَ وَ مَماتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ لا شَرِيكَ لَهُ وَ بِذلِكَ أُمِرْتُ وَ أَنَا من المسلمين، اللهم منك و لك بسم اللَّه و باللَّه و اللَّه اكبر، اللهم تقبل منى‌ [2]

واژه" صواف" جمع" صافه" به معنى" صف كشيده" است و به طورى كه در روايات وارد شده منظور اين است كه دو دست شتر قربانى را از مچ تا زانو در حالى كه ايستاده باشد با هم ببندند تا به هنگام نحر زياد تكان به خود ندهد و فرار نكند.

طبيعى است هنگامى كه مقدارى خون از تن او مى‌رود دستهايش سست‌

[1]" مجمع البيان" ذيل آيه مورد بحث، و" روح المعانى" ذيل همين آيه با مختصر تفاوتى.

[2] وسائل الشيعه جلد 10 صفحه 138- ابواب الذبح باب 37.