نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 13 صفحه : 96
شخص مزبور
بود.
در زمينه
وفاى به عهد (در جلد چهارم صفحه 242) ذيل آيه اول سوره مائده مشروحا بحث كردهايم.
و از سوى
ديگر نخستين مرحله براى تبليغ رسالت، شروع از خانواده خويشتن است، كه از همه به
انسان نزديكتر مىباشند، به همين دليل پيامبر اسلام ص نيز نخست دعوت خود را از
خديجه همسر گراميش و على ع پسر عمويش شروع كرد و سپس طبق فرمان
وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ[1]
به بستگان نزديكش پرداخت.
در آيه 132
سوره طه نيز مىخوانيم: وَ أْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلاةِ
وَ اصْطَبِرْ عَلَيْها:" خانواده خود را به نماز دعوت
كن و بر انجام نماز شكيبا باش".
نكته ديگر كه
در اينجا قابل ذكر است اينكه با توصيف اسماعيل به" مرضى" بودن، در واقع
اشاره به اين حقيقت شده است كه او در كل برنامههايش رضايت خدا را جلب كرده بود،
اصولا نعمتى از اين بالاتر نيست كه معبود و مولا و خالق انسان از او راضى و خشنود
باشد به همين دليل در آيه 119 سوره مائده بعد از آنكه نعمت بهشت جاويدان را براى
بندگان خاص خدا بيان مىكند در پايان مىگويد: رَضِيَ
اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ:"
خداوند از آنها خشنود و آنها نيز از او خشنود خواهند بود، و اين فوز عظيم و
رستگارى بزرگى است". [2]