سخنانتان را نمى‌شنود.

قرآن در اين زمينه مى‌گويد:" هنگامى كه ابراهيم از آن بت‌پرستان و از آنچه غير از اللَّه مى‌پرستيدند كناره‌گيرى كرد، اسحاق و بعد از اسحاق، فرزندش يعقوب را به او بخشيديم، و هر يك از آنها را پيامبر بزرگى قرار داديم" (فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَ ما يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ كُلًّا جَعَلْنا نَبِيًّا).

گرچه مدت زيادى طول كشيد كه خداوند اسحاق و سپس يعقوب (فرزند اسحاق) را به ابراهيم داد ولى به هر حال اين موهبت بزرگ، فرزندى همچون اسحاق و نوه‌اى همچون يعقوب كه هر يك پيامبرى عاليمقام بودند، نتيجه آن استقامتى بود كه ابراهيم ع در راه مبارزه با بتها و كناره‌گيرى از آن آئين باطل از خود نشان داد.

رحمت خاصى كه ويژه خالصين و مخلصين و مردان مجاهد و مبارز راه خدا است.

و سرانجام" براى اين پدر و فرزندانش، نام نيك و زبان خير و مقام برجسته در ميان همه امتها قرار داديم" (وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِيًّا).

اين در حقيقت پاسخى است به تقاضاى ابراهيم كه در سوره شعراء آيه 84