48- و از شما و آنچه غير از خدا مى‌خوانيد كناره‌گيرى مى‌كنم، و پروردگارم را مى‌خوانم و اميدوارم دعايم در پيشگاه پروردگارم بى‌پاسخ نماند.

49- هنگامى كه از آنها و از آنچه غير خدا مى‌پرستيدند كناره‌گيرى كرد ما اسحاق و يعقوب را به او بخشيديم، و هر يك را پيامبر بزرگى قرار داديم.

50- و از رحمت خود به آنها ارزانى داشتيم و براى آنها نام نيك و مقام مقبول و برجسته (در ميان همه امتها) قرار داديم.

تفسير: نتيجه دورى از شرك و مشركان‌

در آيات گذشته سخنان منطقى ابراهيم كه آميخته با لطف و محبت خاصى بود در طريق هدايت پدرش گذشت، اكنون نوبت بازگو كردن پاسخهاى آزر است تا از مقايسه اين دو به يكديگر، حقيقت و واقعيت آشكار و روشن شود.

قرآن مى‌گويد: نه تنها دلسوزيهاى ابراهيم و بيان پربارش به قلب آزر ننشست بلكه او از شنيدن اين سخنان، سخت برآشفت و" گفت: اى ابراهيم آيا تو از خدايان من روى‌گردانى"؟! (قالَ أَ راغِبٌ أَنْتَ عَنْ آلِهَتِي يا إِبْراهِيمُ‌).

" اگر از اين كار خوددارى نكنى به طور قطع تو را سنگسار خواهم كرد" (لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ لَأَرْجُمَنَّكَ‌).

" و اكنون از من دور شو ديگر تو را نبينم" (وَ اهْجُرْنِي مَلِيًّا).

جالب اينكه اولا" آزر" حتى مايل نبود تعبير انكار بتها و يا مخالفت و بدگويى نسبت به آنها را بر زبان آورد، بلكه به همين اندازه گفت:" آيا تو روى‌گردان از بتها هستى" مبادا به بتها جسارت شود، ثانيا به هنگام تهديد ابراهيم. او را به سنگسار كردن تهديد نمود، آن هم با تاكيدى كه از" لام" و" نون تاكيد ثقيله" در" لارجمنك" استفاده مى‌شود و مى‌دانيم سنگسار كردن يكى از بدترين انواع كشتن است. ثالثا به اين تهديد مشروط قناعت نكرد