[سوره مريم (19): آيات 41 تا 45]

وَ اذْكُرْ فِي الْكِتابِ إِبْراهِيمَ إِنَّهُ كانَ صِدِّيقاً نَبِيًّا (41) إِذْ قالَ لِأَبِيهِ يا أَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ ما لا يَسْمَعُ وَ لا يُبْصِرُ وَ لا يُغْنِي عَنْكَ شَيْئاً (42) يا أَبَتِ إِنِّي قَدْ جاءَنِي مِنَ الْعِلْمِ ما لَمْ يَأْتِكَ فَاتَّبِعْنِي أَهْدِكَ صِراطاً سَوِيًّا (43) يا أَبَتِ لا تَعْبُدِ الشَّيْطانَ إِنَّ الشَّيْطانَ كانَ لِلرَّحْمنِ عَصِيًّا (44) يا أَبَتِ إِنِّي أَخافُ أَنْ يَمَسَّكَ عَذابٌ مِنَ الرَّحْمنِ فَتَكُونَ لِلشَّيْطانِ وَلِيًّا (45)

ترجمه:

41- در اين كتاب از ابراهيم ياد كن كه او بسيار راستگو و پيامبر خدا بود.

42- هنگامى كه به پدرش گفت اى پدر! چرا چيزى را پرستش مى‌كنى كه نمى‌شنود و نمى‌بيند و هيچ مشكلى را از تو حل نمى‌كند؟! 43- اى پدر! علم و دانشى نصيب من شده است كه نصيب تو نشده، بنا بر اين از من پيروى كن تا تو را به راه راست هدايت كنم!