تَخْتَلِفُونَ فِيهِ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ إِنَّ اللَّهَ هُوَ رَبِّي وَ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هذا صِراطٌ مُسْتَقِيمٌ‌:" هنگامى كه عيسى دلائل روشن براى آنها آورد گفت: من دانش و حكمت براى شما آورده‌ام، آمده‌ام تا پاره‌اى از امور را كه در آن اختلاف داريد روشن سازم، از خدا بترسيد و مرا اطاعت كنيد، خداوند پروردگار من و شما است او را پرستش كنيد، اين است راه راست".

در اينجا تقريبا عين همان جمله را مى‌بينيم كه از زبان عيسى نقل شده است (مانند همين مضمون در سوره آل عمران آيه 50 و 51 نيز آمده است).

" واى به حال آنها كه راه كفر و شرك را پيش گرفتند، از مشاهده روز عظيم رستاخيز" (فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ مَشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيمٍ‌).

تاريخ مسيحيت نيز به خوبى گواهى مى‌دهد كه آنها تا چه اندازه بعد از حضرت مسيح ع در باره او و مساله توحيد اختلاف كردند" اين اختلافات به اندازه‌اى بالا گرفت كه" قسطنطين" امپراطور روم مجمعى از" اسقفها" (دانشمندان بزرگ مسيحى) تشكيل داد كه يكى از سه مجمع معروف تاريخى آنها است، اعضاى اين مجمع به دو هزار و يكصد و هفتاد عضو رسيد كه همه از بزرگان آنها بودند، هنگامى كه بحث در باره عيسى مطرح شد علماى حاضر نظرات كاملا مختلفى در باره او اظهار داشتند و هر گروهى عقيده‌اى داشت.

بعضى گفتند: او خدا است كه به زمين نازل شده است! عده‌اى را زنده كرده و عده‌اى را ميرانده سپس به آسمان صعود كرده است!.