39- آنها را از روز حسرت (روز رستاخيز كه براى همه مايه تاسف است) بترسان، روزى كه همه چيز پايان مى‌يابد در حالى كه آنها در غفلتند و ايمان نمى‌آورند.

40- ما زمين و تمام كسانى را كه بر آن هستند به ارث مى‌بريم و همگى به سوى ما باز مى‌گردند.

تفسير: رستاخيز روز حسرت تاسف‌

آخرين سخن عيسى بعد از معرفى خويش با صفاتى كه گفته شد اين است كه بر مساله توحيد مخصوصا در زمينه عبادت تاكيد كرده، مى‌گويد:" خداوند پروردگار من و شما است. او را پرستش كنيد اين است راه راست" (وَ إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هذا صِراطٌ مُسْتَقِيمٌ‌) [1] و به اين ترتيب مسيح ع از آغاز حيات خود با هر گونه شرك و پرستش خدايان دوگانه و چند گانه مبارزه كرد، و همه جا تاكيد بر توحيد داشت، بنا بر اين آنچه به عنوان تثليث (خدايان سه‌گانه) در ميان مسيحيان امروز ديده مى‌شود بطور قطع بدعتى است كه بعد از عيسى گذاشته شده و ما شرح آن را در ذيل آيات 171 سوره نساء بيان كرديم. [2] گر چه بعضى از مفسران احتمال داده‌اند كه اين جمله از زبان پيامبر اسلام ص بوده باشد به اين معنى كه خداوند در اين آيه به او فرمان مى‌دهد كه مردم را دعوت به توحيد در عبادت كن و آن را به عنوان صراط مستقيم معرفى نما.

ولى آيات ديگر قرآن گواه بر اين است كه اين جمله گفتار حضرت مسيح ع و دنباله سخنان گذشته است، در سوره زخرف آيه 63 تا 64 مى‌خوانيم‌ وَ لَمَّا جاءَ عِيسى‌ بِالْبَيِّناتِ قالَ قَدْ جِئْتُكُمْ بِالْحِكْمَةِ وَ لِأُبَيِّنَ لَكُمْ بَعْضَ الَّذِي‌

[1] از نظر جمله‌بندى و تركيب، اين آيه عطف است به سخنان عيسى كه قبلا آمد سخنانى كه با قالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ‌ آغاز گرديد به اين جمله پايان مى‌گيرد.

[2] به تفسير نمونه جلد 4 صفحه 224 مراجعه شود.