ترجمه:

بنام خداوند بخشنده بخشايشگر 1- كهيعص 2- اين يادى است از رحمت پروردگار تو نسبت به بنده‌اش زكريا.

3- در آن هنگام كه پروردگارش را در خلوتگاه (عبادت) خواند.

4- گفت پروردگارا! استخوانم سست شده و شعله پيرى تمام سرم را فرا گرفته و من هرگز در دعاى تو از اجابت محروم نمى‌شدم.

5- و من از بستگانم بعد از خودم بيمناكم (كه حق پاسدارى از آئين تو را نگاه ندارند) و همسرم نازا است، تو به قدرتت جانشينى به من ببخش.

6- كه وارث من و آل يعقوب باشد و او را مورد رضايتت قرار ده.

تفسير:

دعاى گيراى زكريا بار ديگر به حروف مقطعه در آغاز اين سوره برخورد مى‌كنيم (كهيعص‌).

و از آنجا كه تفسير اين حروف مقطعه را به طور مشروح در آغاز سه سوره مختلف قرآن در گذشته (سوره بقره و آل عمران و اعراف) بطور مشروح بحث كرده‌ايم در اينجا نيازى به تكرار نمى‌بينيم. [1] آنچه لازم است در اينجا اضافه كنيم اين است كه در خصوص حروف مقطعه اين سوره دو دسته از روايات در منابع اسلامى ديده مى‌شود:

نخست رواياتى است كه هر يك از اين حروف را اشاره به يكى از اسماء

[1] به جلد اول آغاز سوره بقره و جلد دوم آغاز سوره آل عمران و جلد ششم آغاز سوره اعراف (تفسير نمونه) مراجعه فرمائيد.