responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : تفسير نمونه‌ ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 13  صفحه : 458

[سوره الأنبياء (21): آيات 74 تا 75]

وَ لُوطاً آتَيْناهُ حُكْماً وَ عِلْماً وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْقَرْيَةِ الَّتِي كانَتْ تَعْمَلُ الْخَبائِثَ إِنَّهُمْ كانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فاسِقِينَ (74) وَ أَدْخَلْناهُ فِي رَحْمَتِنا إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ (75)

ترجمه:

74- و لوط را (به يادآور) كه به او حكم و علم داديم، و از شهرى كه اعمال زشت و كثيف انجام مى‌دادند رهايى بخشيديم، چرا كه آنها مردم بد و فاسقى بودند.

75- و او را در رحمت خود داخل كرديم، او از صالحان بود.

تفسير: نجات لوط از سرزمين آلودگان.

از آنجا كه لوط از بستگان نزديك ابراهيم و از نخستين كسانى است كه به او ايمان آورد پس از داستان ابراهيم، به بخشى از تلاش و كوشش او در راه ابلاغ رسالت و مواهب پروردگار نسبت به او اشاره مى‌كند:

" و لوط را به ياد آر كه ما به او حكم و علم داديم" (وَ لُوطاً آتَيْناهُ حُكْماً وَ عِلْماً) [1] واژه" حكم" در پاره‌اى از موارد به معنى فرمان نبوت و رسالت آمده، و در موارد ديگرى به معنى قضاوت، و گاهى نيز به معنى عقل و خرد، از ميان اين معانى معنى اول در اينجا مناسبتر به نظر مى‌رسد، هر چند منافاتى ميان آنها نمى‌باشد [2]


[1] منصوب بودن" لوط" در اينجا بخاطر آن است كه مفعول فعل مقدرى است، اين فعل ممكن است" آتينا" و يا اذكر باشد.

[2] در تفسير واژه‌هاى" حكم" و" علم" و تفاوت آنها در جلد 9 صفحه 360 نيز بحث كرده‌ايم.

نام کتاب : تفسير نمونه‌ ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 13  صفحه : 458
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست