نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 13 صفحه : 42
آن همه لطف و
احسان الهى را ديده بود چنين جملهاى را بر زبان راند كه" اى كاش مرده بودم و
فراموش شده بودم" هرگز ترسيمى از حال مريم در آن ساعت در ذهن خود نكردهاند،
و اگر خود به جزء كوچكى از اين مشكلات گرفتار شوند چنان دستپاچه مىشوند كه خود
را نيز فراموش خواهند كرد.
***
اما اين
حالت زياد به طول نيانجاميد و همان نقطه روشن اميد كه همواره در اعماق قلبش وجود
داشت درخشيدن گرفت،" ناگهان صدايى به گوشش رسيد كه از طرف پائين پا بلند است
و آشكار مىگويد غمگين مباش درست بنگر پروردگارت از پائين پاى تو چشمه آب گوارايى
را جارى ساخته است" (فَناداها مِنْ تَحْتِها أَلَّا
تَحْزَنِي قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ تَحْتَكِ سَرِيًّا).
***
و نظرى
به بالاى سرت بيفكن بنگر چگونه ساقه خشكيده به درخت نخل بارورى تبديل شده كه
ميوهها، شاخههايش را زينت بخشيدهاند" تكانى به اين درخت نخل بده تا رطب
تازه بر تو فرو ريزد" (وَ هُزِّي إِلَيْكِ بِجِذْعِ
النَّخْلَةِ تُساقِطْ عَلَيْكِ رُطَباً جَنِيًّا).
***
" از
اين غذاى لذيذ و نيروبخش بخور، و از آن آب گوارا بنوش" (فَكُلِي
وَ اشْرَبِي).
" و
چشمت را به اين مولود جديد روشن دار" (وَ
قَرِّي عَيْناً).
" و اگر
از آينده نگرانى آسوده خاطر باش، هر گاه بشرى ديدى و از تو در اين زمينه توضيح
خواست با اشاره بگو من براى خداى رحمان روزه گرفتهام روزه سكوت و به همين دليل
امروز با احدى سخن نمىگويم" (فَإِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ
الْبَشَرِ أَحَداً فَقُولِي إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمنِ صَوْماً فَلَنْ أُكَلِّمَ
الْيَوْمَ إِنْسِيًّا).
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 13 صفحه : 42