42- بگو چه كسى شما را در شب و روز از (مجازات) خداوند رحمان نگاه مى‌دارد؟ ولى آنها از ياد پروردگارشان روى‌گردانند.

43- آيا آنها خدايانى دارند كه مى‌توانند از آنان در برابر ما دفاع كنند؟ (اين خدايان ساختگى حتى) نمى‌توانند خودشان را يارى دهند (تا چه رسد به ديگران) و نه از ناحيه ما بوسيله نيرويى يارى مى‌شوند.

44- ما آنها و پدرانشان را از نعمتها بهره‌مند ساختيم تا آنجا كه عمر طولانى پيدا كردند (و مايه غرور و طغيانشان شد) آيا نمى‌بينند كه ما مرتبا از زمين (و اهل آن) مى‌كاهيم آيا آنها غالبند (يا ما)؟! 45- بگو من تنها بوسيله وحى شما را انذار مى‌كنم ولى آنها كه گوشهايشان كر است هنگامى كه انذار مى‌شوند سخنان را نمى‌شنوند!

تفسير: گوش اگر گوش تو ...

در آيات گذشته ديديم كه مشركان و كفار، پيامبر اسلام ص را به باد استهزاء مى‌گرفتند، همان كارى كه عادت ديرينه همه جاهلان مغرور است كه واقعيتهاى مهم و جدى را به شوخى و مسخره مى‌گيرند.

در نخستين آيه مورد بحث به عنوان دلدارى پيامبر ص و تسلى خاطر او مى‌گويد: اين تنها تو نيستى كه مورد استهزاء واقع شده‌اى" پيامبران قبل از تو را نيز استهزا كردند" (وَ لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ‌).

" ولى سرانجام آنچه را از عذابهاى الهى به باد مسخره گرفته بودند، دامان استهزاكنندگان را گرفت" (فَحاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُمْ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ‌).

بنا بر اين غم و اندوهى به خود راه مده و اين گونه اعمال جاهلان نبايد در روح بزرگ تو كمترين اثر بگذارد و يا در اراده آهنينت خللى وارد كند.