شتاب نمى‌كردند).

40- آرى اين مجازات الهى بصورت ناگهانى به سراغشان مى‌آيد و مبهوتشان مى‌كند آن چنان كه توانايى بر دفع آن ندارند و به آنها مهلت داده نمى‌شود.

تفسير: انسان از عجله آفريده شده!

باز در اين آيات به بحثهاى ديگرى در ارتباط با موضع‌گيرى مشركان در برابر پيامبر اسلام ص برخورد مى‌كنيم، كه بيانگر طرز تفكر انحرافى آنها در مسائل اصولى است نخست مى‌گويد:" هنگامى كه كافران تو را مى‌بينند كارى جز مسخره كردن تو ندارند" (وَ إِذا رَآكَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُواً).

آنها با بى‌اعتنايى به تو اشاره كرده مى‌گويند:" آيا اين همان كسى است كه خدايان و بتهاى شما را به بدى ياد مى‌كند"؟ (أَ هذَا الَّذِي يَذْكُرُ آلِهَتَكُمْ‌) [1]" در حالى كه خود ذكر خداوند رحمان را انكار مى‌كنند" (وَ هُمْ بِذِكْرِ الرَّحْمنِ هُمْ كافِرُونَ‌).

تعجب در اين است كه اگر كسى از اين بتهاى سنگى و چوبى بدگويى كند- نه بدگويى بلكه حقيقت را بيان نمايد و بگويد اينها موجودات بى روح و فاقد شعور و بى‌ارزشى هستند، تعجب مى‌كنند، اما اگر كسى منكر خداوند بخشنده و مهربانى شود كه آثار رحمتش پهنه جهان را گرفته و در هر چيز دليلى بر عظمت و رحمت او است، براى آنها جاى تعجب نيست.

آرى هنگامى كه انسان به امرى عادت كرد و خو گرفت و تعصب ورزيد، در نظرش جلوه خواهد داشت هر چند بدترين امور باشد، و هر گاه نسبت به چيزى‌

[1] جالب اينكه آنها در عبارت خود مى‌گفتند: اين همان كسى است كه از خدايان شما سخن مى‌گويد، حتى راضى نبودند كلمه" بدى" را در عبارت خود بياورند، و بگويند از خدايان شما بدگويى مى‌كند!