نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 13 صفحه : 387
پذيرش توحيد گردد، چنين اضافه مىكند:" اما اكثر آنها حق را نمىدانند
لذا از آن روىگردانند" (بَلْ
أَكْثَرُهُمْ لا يَعْلَمُونَ الْحَقَّ فَهُمْ مُعْرِضُونَ).
هميشه مخالفت كردن اكثريت نادان در بسيارى از جامعهها دليلى بوده است، براى
اعراض ناآگاهان، و قرآن در بسيارى از آيات، چه آياتى كه در سورههاى"
مكى" نازل شده يا سورههاى" مدنى" تكيه بر اين اكثريت را شديدا
محكوم كرده است، و براى آن هيچگونه ارزشى قائل نيست، بلكه معيار را دليل و منطق
مىشمرد.
***
و از آنجا كه ممكن است بعضى بيخبران بگويند ما پيامبران مانند عيسى ع
داريم كه دعوت به خدايان متعدد كرده است، قرآن در آخرين آيه مورد بحث با صراحت
تمام مىگويد:" ما قبل از تو هيچ پيامبرى را نفرستاديم مگر اينكه به او وحى
نموديم كه معبودى جز من نيست، و تنها مرا پرستش كنيد" (وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِي
إِلَيْهِ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ).
و به اين ترتيب ثابت مىشود كه نه عيسى و نه غير او هرگز دعوت به شرك
نكردهاند، و اينگونه نسبتها تهمت است.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 13 صفحه : 387