و سرعت و قوت بيشترى دارد، اين تعبير بيانگر قدرت پيروزى حق بر باطل است، كلمه" على" نيز مؤيد اين معنى است، زيرا اين كلمه معمولا در موارد" علو" به كار مى‌رود.

جمله" يدمغه" كه به گفته راغب به معنى شكستن جمجمه و مغز سر است كه حساسترين نقطه بدن انسان محسوب مى‌شود، تعبير رسايى است براى غالب بودن لشگر حق، غلبه‌اى چشمگير و قاطع.

تعبير به" اذا" نشان مى‌دهد كه حتى در آنجايى كه انتظار نمى‌رود حق پيروز شود ما اين برنامه را انجام مى‌دهيم.

تعبير به" زاهق" كه به معنى چيزى است كه به كلى مضمحل شده نيز تاكيد ديگرى است بر اين منظور.

و اينكه جمله" نقذف" و" يدمغ" به صورت فعل مضارع آمده دليل بر استمرار اين برنامه است.

نكته: هدف آفرينش‌

در حالى كه ماديها هدفى براى آفرينش قائل نيستند، چرا كه مبدء آفرينش را طبيعت فاقد عقل و شعور و بى‌هدف مى‌دانند، و به همين دليل طرفدار پوچى در مجموعه هستى مى‌باشند، فلاسفه الهى و پيروان اديان همگى معتقد به وجود يك هدف عالى براى آفرينشند، زيرا مبدء قادر و حكيم عالم، محال است كارى بى‌هدف انجام دهد.

اكنون اين سؤال پيش مى‌آيد كه اين هدف چيست؟

گاهى به خاطر مقايسه كردن خداوند به خود گرفتار اين توهم مى‌شويم كه آيا خدا كمبودى داشته كه مى‌خواسته با آفرينش هستى و از جمله انسان، آن كمبود را جبران كند؟!