[سوره الأنبياء (21): آيات 16 تا 18]

وَ ما خَلَقْنَا السَّماءَ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما لاعِبِينَ (16) لَوْ أَرَدْنا أَنْ نَتَّخِذَ لَهْواً لاتَّخَذْناهُ مِنْ لَدُنَّا إِنْ كُنَّا فاعِلِينَ (17) بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْباطِلِ فَيَدْمَغُهُ فَإِذا هُوَ زاهِقٌ وَ لَكُمُ الْوَيْلُ مِمَّا تَصِفُونَ (18)

ترجمه:

16- ما آسمان و زمين و آنچه را در ميان آنهاست براى بازى نيافريديم.

17- به فرض محال اگر مى‌خواستيم سرگرمى انتخاب كنيم چيزى متناسب خود انتخاب مى‌كرديم.

18- بلكه ما حق را بر سر باطل مى‌كوبيم تا آن را هلاك سازد، و به اين ترتيب باطل محو و نابود مى‌شود، اما واى بر شما از توصيفى كه مى‌كنيد.

تفسير: آفرينش آسمان و زمين بازيچه نيست‌

از آنجا كه در آيات گذشته اين حقيقت منعكس بود كه ظالمان بى‌ايمان هدفى براى آفرينش خود جز عيش و نوش قائل نبودند، و در واقع عالم را بى‌هدف مى‌پنداشتند، قرآن مجيد در آيات مورد بحث براى ابطال اين طرز فكر و اثبات وجود هدف با ارزشى براى آفرينش كل جهان مخصوصا انسانها چنين مى‌گويد:

" ما آسمان و زمين و آنچه ميان آن دو است بيهوده نيافريديم" (وَ ما خَلَقْنَا السَّماءَ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما لاعِبِينَ‌).