[سوره الأنبياء (21): آيات 6 تا 10]

ما آمَنَتْ قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْناها أَ فَهُمْ يُؤْمِنُونَ (6) وَ ما أَرْسَلْنا قَبْلَكَ إِلاَّ رِجالاً نُوحِي إِلَيْهِمْ فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ (7) وَ ما جَعَلْناهُمْ جَسَداً لا يَأْكُلُونَ الطَّعامَ وَ ما كانُوا خالِدِينَ (8) ثُمَّ صَدَقْناهُمُ الْوَعْدَ فَأَنْجَيْناهُمْ وَ مَنْ نَشاءُ وَ أَهْلَكْنَا الْمُسْرِفِينَ (9) لَقَدْ أَنْزَلْنا إِلَيْكُمْ كِتاباً فِيهِ ذِكْرُكُمْ أَ فَلا تَعْقِلُونَ (10)

ترجمه:

6- تمام آباديهايى را كه پيش از اينها هلاك كرديم (تقاضاى معجزات گوناگون كردند و پيشنهادشان عملى شد، ولى) هرگز ايمان نياوردند، آيا اينها ايمان مى‌آورند؟! 7- ما پيش از تو جز مردانى كه به آنها وحى مى‌كرديم نفرستاديم (همه انسان بودند و از جنس بشر) اگر نمى‌دانيد از اهل اطلاع بپرسيد.

8- ما آنها را پيكرهايى كه غذا نخوردند قرار نداريم، آنها عمر جاويدان هم نداشتند.

9- سپس وعده‌اى را كه به آنها داده بوديم وفا كرديم، آنها و هر كس را مى‌خواستيم (از چنگال دشمنانشان) نجات داديم، و مسرفان را هلاك نموديم.