نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 13 صفحه : 352
4- (اما پيامبر) گفت پروردگار من همه سخنان را چه در آسمان باشد و چه در زمين
مىداند و او شنوا و داناست.
5- آنها گفتند (آنچه را محمد آورده وحى نيست) بلكه خوابهاى آشفته است، اصلا او
به دروغ آن را به خدا بسته، نه او يك شاعر است! (اگر راست مىگويد) بايد معجزهاى
براى ما بياورد، همانگونه كه پيامبران پيشين با معجزات فرستاده شدند.
تفسير: بهانههاى رنگارنگ
اين سوره- همانگونه كه اشاره كرديم- با يك هشدار نيرومند به عموم مردم آغاز
مىشود، هشدارى تكاندهنده و بيداركننده، مىگويد:" حساب مردم به آنها نزديك
شده، در حالى كه در غفلتند و روىگردانند" (اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسابُهُمْ وَ هُمْ فِي غَفْلَةٍ
مُعْرِضُونَ).
عمل آنها نشان مىدهد كه اين غفلت و بيخبرى سراسر وجودشان را گرفته است، و
گرنه چگونه ممكن است انسان ايمان به نزديكى حساب، آنهم از حسابگرى فوق العاده
دقيق، داشته باشد و اينچنين همه مسائل را سرسرى بگيرد و آلوده هر گونه گناه باشد؟.
كلمه" اقترب" تاكيد بيشترى از" قرب" دارد، و اشاره به اين
است كه اين حساب بسيار نزديك شده.
تعبير به" ناس" گر چه ظاهرا عموم مردم را شامل مىشود و دليل بر آن
است كه همگى در غفلتند ولى بدون شك هميشه موقعى كه سخن از توده مردم گفته مىشود
استثناهايى وجود دارد، و در اينجا گروه بيدار دلى را كه هميشه در فكر حسابند و
براى آن آماده مىشوند بايد از اين حكم مستثنى دانست.
جالب اين كه مىگويد حساب به مردم نزديك شده، نه مردم به حساب، گويى حساب با
سرعت به استقبال مردم مىدود! ضمنا فرق ميان" غفلت" و" اعراض"
ممكن است از اين نظر باشد كه
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 13 صفحه : 352