همواره پاكدامن زيسته، در دامان پاكان پرورش يافته، و در ميان جمعيت مردم ضرب المثل عفت و تقوا است، از ديدن چنين منظره‌اى كه مرد بيگانه زيبايى به خلوتگاه او راه يافته چه ترس و وحشتى به او دست مى‌دهد؟ لذا بلافاصله" صدا زد: من به خداى رحمان از تو پناه مى‌برم اگر پرهيزكار هستى" (قالَتْ إِنِّي أَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْكَ إِنْ كُنْتَ تَقِيًّا).

و اين نخستين لرزه‌اى بود كه سراسر وجود مريم را فرا گرفت.

بردن نام خداى رحمان، و توصيف او به رحمت عامه‌اش از يك سو، و تشويق او به تقوى و پرهيزكارى از سوى ديگر، همه براى آن بود كه اگر آن شخص ناشناس قصد سويى دارد او را كنترل كند، و از همه بالاتر پناه بردن به خدا، خدايى كه در سخت‌ترين حالات تكيه‌گاه انسان است و هيچ قدرتى در مقابل قدرت او عرض اندام نمى‌كند مشكلات را حل خواهد كرد.

اين جمله همچون آبى كه بر آتش بريزد، به قلب پاك مريم آرامش بخشيد.

ولى اين آرامش نيز چندان طولانى نشد، چرا كه بلافاصله افزود" من آمده‌ام تا پسر پاكيزه‌اى از نظر خلق و خوى و جسم و جان به تو ببخشم"! (لِأَهَبَ لَكِ غُلاماً زَكِيًّا).