نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 13 صفحه : 304
اين خاموشى صداها يا به خاطر سيطره عظمت الهى بر عرصه محشر است كه همگان در
برابرش خضوع مىكنند، و يا از ترس حساب و كتاب و نتيجه اعمال و يا هر دو.
***
از آنجا كه ممكن است بعضى گرفتار اين اشتباه شوند كه ممكن است غرق گناه
باشند و به وسيله شفيعانى شفاعت شوند بلافاصله اضافه مىكند:" در آن روز
شفاعت هيچكس سودى نمىدهد مگر كسانى كه خداوند رحمان به آنها اجازه شفاعت داده، و
از گفتار آنها در اين زمينه راضى است" (يَوْمَئِذٍ لا تَنْفَعُ الشَّفاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ
لَهُ الرَّحْمنُ وَ رَضِيَ لَهُ قَوْلًا).
اشاره به اينكه: شفاعت در آنجا بىحساب نيست، بلكه برنامه دقيقى دارد هم در مورد
شفاعت كننده، و هم در مورد شفاعت شونده، و تا استحقاق و شايستگى در افراد براى
شفاعت شدن وجود نداشته باشد، شفاعت معنى ندارد.
حقيقت اين است كه گروهى پندارهاى غلطى از شفاعت دارند و آن را بى شباهت به
پارتىبازيهاى دنيا نمىدانند، در حالى كه شفاعت از نظر منطق اسلام يك كلاس عالى
تربيت است، درسى است براى آنها كه راه حق را با پاى تلاش و كوشش مىپيمايند، ولى
احيانا گرفتار كمبودها و لغزشها مىشوند، اين لغزشها ممكن است گرد و غبار ياس و
نوميدى بر دلهاشان بپاشد، در اينجا است كه شفاعت به عنوان يك نيروى محرك به سراغ
آنها مىآيد و مىگويد: مايوس نشويد و راه حق را هم چنان ادامه دهيد و دست از تلاش
و كوشش در اين راه برنداريد، و اگر لغزشى از شما سر زده است شفيعانى هستند كه به
اجازه خداوند رحمان كه رحمت عامش همگان را فرا گرفته از شما شفاعت مىكنند.
شفاعت، دعوت به تنبلى، يا فرار از زير بار مسئوليت، و يا چراغ سبز در برابر
ارتكاب گناه نيست، شفاعت دعوت به استقامت در راه حق و تقليل گناه در
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 13 صفحه : 304