گروهى آن را دنباله كلام ساحران مى‌دانند و شايد شروع با" انه" كه در واقع براى بيان علت است، اين نظر را تاييد مى‌كند.

اما شرح و بسطى كه در اين آيات سه‌گانه پيرامون سرنوشت مؤمنان صالح و كافران مجرم بيان شده و با جمله" وَ ذلِكَ جَزاءُ مَنْ تَزَكَّى‌" (اين است پاداش كسى كه پاكى برگزيند) پايان مى‌يابد، و نيز اوصافى كه براى بهشت و دوزخ در آن آمده، نظر دوم را تاييد مى‌كند كه اينها از كلام خدا است، زيرا ساحران بايد در اين مدت كوتاه، سهم وافرى از آگاهى و علوم الهى پيدا كرده باشند كه بتوانند اين چنين قاطع و آگاهانه در باره بهشت و دوزخ و سرنوشت مؤمنان و مجرمان قضاوت كنند.

مگر اينكه بگوئيم خداوند اين سخنان پرمحتوا را- به خاطر ايمانشان بر زبان آنها جارى ساخت، هر چند از نظر تربيت الهى و نتيجه براى ما هيچ تفاوتى نمى‌كند كه خداوند فرموده باشد يا مؤمنان تعليم يافته از ناحيه خدا، به خصوص اينكه قرآن همه را با لحن موافق نقل مى‌كند.

نكته‌ها:

1- علم سرچشمه ايمان و انقلاب است‌

مهمترين مساله‌اى كه در آيات فوق به چشم مى‌خورد دگرگونى عميق و سريع ساحران در برابر موسى است، آنها به هنگامى كه در برابر موسى، قرار گرفتند دشمن سرسخت او بودند، اما با مشاهده نخستين معجزه موسى، چنان تكان خوردند و بيدار شدند و تغيير مسير دادند كه همگان در تعجب فرو رفتند.

اين تغيير مسير سريع و فورى از كفر به ايمان، و از انحراف به درستى و استقامت، و از كژى به راستى، و از ظلمت به نور، چنان همه را غافلگير ساخت كه شايد براى فرعون هم، باوركردنى نبود، و لذا كوشيد آن را به يك توطئه‌