4-" او پرهيزگار بود" و از آنچه خلاف فرمان پروردگار بود، دورى مى‌كرد (وَ كانَ تَقِيًّا).

5-" او را نسبت به پدر و مادرش خوشرفتار و نيكوكار و پر محبت قرار داديم" (وَ بَرًّا بِوالِدَيْهِ‌).

6-" او مردى ستمگر و متكبر و خود برتربين در برابر خلق خدا نبود" (وَ لَمْ يَكُنْ جَبَّاراً).

7-" او معصيت‌كار و آلوده به گناه نبود" (عَصِيًّا).

8 و 9 و 10- و چون او جامع اين صفات برجسته و افتخارات بزرگ بود" درود ما بر او به هنگام ولادتش، و درود ما بر او به هنگامى كه مرگش، و درود بر او در آن روز كه زنده و برانگيخته خواهد شد" (وَ سَلامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَ يَوْمَ يَمُوتُ وَ يَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا).

نكته‌ها:

1- كتاب آسمانى را با قوت و قدرت بگير!

كلمه" قوت" در جمله‌ يا يَحْيى‌ خُذِ الْكِتابَ بِقُوَّةٍ همانگونه كه اشاره كرديم معنى كاملا وسيعى دارد و تمام قدرتهاى مادى و معنوى، روحى و جسمى در آن جمع است، و اين خود بيانگر اين حقيقت است كه نگهدارى آئين الهى و اسلام و قرآن با ضعف و سستى و ولنگارى و مسامحه، امكان‌پذير نيست، بلكه بايد در دژ نيرومند قدرت و قوت و قاطعيت قرار گيرد.

گرچه مخاطب در اينجا" يحيى" است، ولى در مواردى ديگر از قرآن مجيد نيز اين تعبير در مورد سايرين ديده مى‌شود:

در آيه 145 اعراف، موسى ماموريت پيدا مى‌كند كه تورات را با قوت بگيرد فَخُذْها بِقُوَّةٍ.