ولى بعضى اين احتمال را داده‌اند كه او كتابى ويژه خود داشت (همانند زبور داود) البته نه كتابى كه متضمن آئينى جديد و مذهب تازه‌اى باشد. [1] ولى احتمال اول قويتر به نظر مى‌رسد.

به هر حال منظور از گرفتن كتاب با قوت و قدرت آنست كه با قاطعيت هر چه تمامتر و تصميم راسخ و اراده‌اى آهنين كتاب آسمانى تورات و محتواى آن را اجرا كند، و به تمام آن عمل نمايد، و در راه تعميم و گسترش آن از هر نيروى مادى و معنوى، فردى و اجتماعى، بهره گيرد.

اصولا هيچ" كتاب" و" مكتبى" را بدون قوت و قدرت و قاطعيت پيروانش نمى‌توان اجرا كرد، اين درسى است براى همه مؤمنان و همه رهروان راه" اللَّه".

بعد از اين دستور، به مواهب دهگانه‌اى كه خدا به يحيى داده بود، و يا او به توفيق الهى كسب كرد، اشاره مى‌كند.

1-" ما فرمان نبوت و عقل و هوش و درايت را در كودكى به او داديم" (وَ آتَيْناهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا).

" حنان" در اصل به معنى رحمت و شفقت و محبت و ابراز علاقه و تمايل است.

3-" به او پاكى روح و جان و پاكى عمل داديم"" وَ زَكاةً".

گرچه مفسران براى" زكات"، معانى مختلفى كرده‌اند، بعضى آن را به عمل صالح، بعضى به اطاعت و اخلاص، بعضى، نيكى به پدر و مادر، بعضى، حسن شهرت، و بعضى به پاكى پيروان، تفسير كرده‌اند، ولى ظاهر اين است كه زكات معنى وسيعى دارد و همه اين پاكيزگيها را در بر خواهد گرفت.

[1] به تفسير" الميزان" ذيل آيه مورد بحث مراجعه شود.