ترجمه:

56- ما همه آيات خود را به او نشان داديم اما او تكذيب كرد و سر باز زد! 57- گفت: اى موسى! آيا آمده‌اى كه ما را از سرزمينمان با اين سحرت بيرون كنى؟! 58- ما هم قطعا سحرى همانند آن براى تو خواهيم آورد، هم اكنون (تاريخش را تعيين كن و) ميعادى ميان ما و خودت قرار ده كه نه ما و نه تو از آن تخلف نكنيم، آنهم در مكانى كه نسبت به همه يكسان باشد!.

59- گفت ميعاد ما و شما روز زينت (روز عيد) است، مشروط بر اينكه همه مردم هنگامى كه روز بالا مى‌آيد جمع شوند.

60- فرعون آن مجلس را ترك گفت، و تمام مكر و فريب خود را جمع كرد، و سپس همه را (در روز موعود) آورد.

61- موسى به آنها گفت: واى بر شما دروغ بر خدا نبنديد كه شما را با عذاب خود نابود مى‌سازد، و نوميدى و (شكست) از آن كسى است كه دروغ (بر خدا) ببندد.

62- آنها در ميان خود در ادامه راهشان به نزاع برخاستند و مخفيانه و درگوشى با هم سخن گفتند.

63- گفتند: اين دو مسلما ساحرند، مى‌خواهند شما را با سحرشان از سرزمين‌تان بيرون كنند، و آئين عالى شما را از بين ببرند! 64- اكنون كه چنين است تمام نيرو و نقشه خود را جمع كنيد و در يك صف (به ميدان مبارزه) بيائيد، و رستگارى امروز از آن كسى است كه برترى خودش را اثبات كند!

تفسير: فرعون خود را براى مبارزه نهايى آماده مى‌كند

در اين بخش از آيات، مرحله ديگرى از درگيرى موسى ع و فرعون منعكس شده است، قرآن مجيد، اين قسمت را با اين جمله شروع مى‌كند:" ما همه آيات خود را به فرعون نشان داديم، اما هيچيك از آنها در دل تيره او اثر