يك ملت، قبل از هر چيز، رهبران و سردمداران آن ملت است و لذا بايد هدف‌گيرى شما قبل از همه به سوى آنها باشد.

درست است كه هارون در آن موقع در آن بيابان حاضر نبود، و بطورى كه مفسران گفته‌اند خداوند او را از اين ماجرا آگاه ساخت و او به استقبال برادرش موسى براى انجام اين ماموريت به بيرون مصر آمد، ولى به هر حال هيچ مانعى ندارد كه دو نفر مخاطب قرار گيرند و ماموريت براى انجام كارى پيدا كنند، در حالى كه تنها يكى حاضر باشد و در تعبيرات فارسى روزانه نيز از اين نمونه بسيار داريم، مثل اينكه مى‌گوئيم:" تو و برادرت كه فردا از سفر مى‌آيد نزد من آئيد".

البته احتمال سومى نيز وجود دارد و آن اينكه نه متذكر شود و نه از خدا بترسد، بلكه راه مخالفت و مبارزه را پيش گيرد كه با تعبير" لعل" (شايد) به آن اشاره شده است. و در اين صورت نسبت به او اتمام حجت شده است، و در هيچ حال اجراى اين برنامه بى‌فايده نيست.

بدون شك خداوند مى‌دانست سرانجام كار او به كجا خواهد رسيد ولى‌