نكته‌ها:

يحيى پيامبر وارسته الهى‌

نام" يحيى" در سوره‌هاى آل عمران، انعام، مريم و انبياء مجموعا پنج بار آمده است، او يكى از پيامبران بزرگ الهى است و از جمله امتيازاتش اين بود كه در كودكى به مقام نبوت رسيد، خداوند آن چنان عقل روشن و درايت تابناكى در اين سن و سال به او داد كه شايسته پذيرش اين منصب بزرگ شد.

از ويژگيهايى كه اين پيامبر ص داشته و قرآن در سوره آل عمران آيه 39 به آن اشاره كرده، توصيف او به" حصور" است، همانگونه كه در ذيل همان آيه گفته‌ايم" حصور" از ماده" حصر" به معنى كسى است كه از جهتى در" محاصره" قرار گيرد و در اينجا طبق بعضى از روايات به معنى خوددارى كننده از ازدواج است.

اين كار از اين نظر امتياز براى او بوده است كه بيانگر نهايت عفت و پاكى است، و يا بر اثر شرائط خاص زندگى مجبور به سفرهاى متعدد براى تبليغ آئين الهى بوده، و همچون عيسى مسيح ناچار به مجرد زيستن گرديده است.

اين تفسير نيز نزديك به نظر مى‌رسد كه منظور از" حصور" در آيه فوق كسى است كه شهوات و هوسهاى دنيا را ترك گفته، و در واقع يك مرحله عالى از زهد بوده است. [1] به هر حال از منابع اسلامى و منابع مسيحى استفاده مى‌شود كه" يحيى" پسر خاله" عيسى" بوده است.

در منابع مسيحى تصريح شده كه يحيى، حضرت مسيح ع را غسل تعميد داد، و لذا او را" يحيى تعميد دهنده" مى‌نامند (غسل تعميد غسل مخصوصى است‌

[1] در اينكه ترك ازدواج نمى‌تواند به تنهايى فضيلت بوده باشد و قانون اسلام در زمينه تاكيد بر ازدواج، در جلد دوم تفسير نمونه صفحه 402 مشروحا بحث كرده‌ايم.