نمى‌شود در مرحله دوم از خدا تقاضا كرد كه كارها را بر او آسان گرداند و مشكلات را از سر راهش بردارد، عرض كرد" كار مرا آسان گردان" (وَ يَسِّرْ لِي أَمْرِي‌).

درست است كه داشتن سرمايه شرح صدر، مهمترين سرمايه است ولى كار سازى اين سرمايه در صورتى است كه قدرت ارائه و اظهار آن به صورت كامل وجود داشته باشد، به همين دليل، موسى بعد از تقاضاى شرح صدر و برطرف شدن موانع، تقاضا كرد خداوند گره از زبانش بردارد.

اين جمله در حقيقت، آيه قبل را تفسير مى‌كند و از آن، روشن مى‌شود كه منظور از گشوده شدن گره زبان، اين نبوده است كه زبان موسى ع بخاطر سوختگى در دوران طفوليت يك نوع گرفتگى داشته (آن گونه كه بعضى از مفسران از ابن عباس نقل كرده‌اند) بلكه منظور گرههاى سخن است كه مانع درك و فهم شنونده مى‌گردد، يعنى آن چنان فصيح و بليغ و رسا و گويا سخن بگويم كه هر شنونده‌اى منظور مرا به خوبى درك كند.

شاهد ديگر اين تفسير، آيه 34 سوره قصص است‌ وَ أَخِي هارُونُ هُوَ أَفْصَحُ مِنِّي لِساناً:" برادرم هارون زبانش از من فصيحتر است".

جالب اينكه: افصح از ماده" فصيح" در اصل به معنى خالص بودن چيزى از زوائد است و سپس به سخنى كه رسا و گويا و خالى از حشو و زوائد باشد گفته شده است.