او ترسى ندارند" منافاتى ندارد، اين يك وحشت طبيعى زودگذر و موقتى در برابر يك حادثه كاملا بى‌سابقه و خارق عادت است.

" بيضاء" به معنى سفيد است، و جمله" مِنْ غَيْرِ سُوءٍ" اشاره به اين است كه سفيدى دست تو بر اثر بيمارى پيسى و مانند آن نخواهد بود، به دليل اينكه درخشندگى خاصى دارد، در يك لحظه ظاهر و در لحظه ديگرى از بين مى‌رود.

ولى از بعضى روايات استفاده مى‌شود كه دست موسى در آن حالت، نورانيت فوق العاده‌اى پيدا كرد، اگر چنين بوده است بايد قبول كرد كه جمله‌ مِنْ غَيْرِ سُوءٍ مفهوم ديگرى جز آنچه در بالا گفتيم خواهد داشت يعنى نورانيتى دارد بدون عيب، نه چشم را آزار مى‌رساند و نه لكه تاريكى در ميان آن ديده مى‌شود و نه غير آن.

[1]" آية" منصوب است از جهت اينكه اسمى است كه در محل حال قرار گرفته حال براى ضميرى كه در" تخرج" مستتر است.