است، به عنوان" اسماء حسنى" ناميده شده است.

در بسيارى از روايات كه از پيامبر و ائمه ع به ما رسيده مى‌خوانيم خداوند داراى 99 اسم است، هر كس او را به اين نامها بخواند دعايش مستجاب مى‌شود و هر كس آنها را احصا كند اهل بهشت است، اين مضمون در منابع معروف حديث اهل تسنن نيز ديده مى‌شود.

به نظر مى‌رسد كه منظور از احصاء و شماره كردن اين نامها همان" تخلق" به اين صفات است، نه تنها ذكر الفاظ آنها، بدون شك اگر كسى با صفت عالم و قادر يا رحيم و غفور و امثال اينها، تخلق پيدا كند و اشعه‌اى از اين صفات بزرگ الهى در وجود او بتابد هم بهشتى است و هم دعايش مستجاب (براى توضيح بيشتر به جلد هفتم تفسير نمونه صفحه 25- 28 مراجعه فرمائيد).