هم شكافته" شاهد بر آن مى‌باشد.

اين نسبت ناروا به ساحت قدس پروردگار همه جهان را در وحشت عميق فرو مى‌برد.

يا كنايه از زشتى فوق العاده آنست و نظير اين كنايه در زبان عرب و زبان فارسى كم نيست كه مى‌گوئيم كارى كردى كه گويى آسمان و زمين را بر سر من كوبيدند.

به خواست خدا در اين زمينه ذيل آيات مناسب باز هم بحث خواهيم كرد.

[سوره مريم (19): آيات 96 تا 98]

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا (96) فَإِنَّما يَسَّرْناهُ بِلِسانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَ تُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُدًّا (97) وَ كَمْ أَهْلَكْنا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُمْ مِنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزاً (98)

ترجمه:

96- كسانى كه ايمان آورده و عمل صالح انجام داده‌اند خداوند رحمن محبت آنها را در دلها مى‌افكند.

97- ما قرآن را بر زبان تو آسان ساختيم تا پرهيزكاران را بوسيله آن بشارت دهى و دشمنان سرسخت را انذار كنى.

98- چه بسيار اقوام (بى‌ايمان و گنهكارى) را قبل از آنها هلاك كرديم آيا احدى از آنها را احساس مى‌كنى يا كمترين صدايى از آنان مى‌شنوى.