در روايتى از امام صادق ع در تفسير" إِنَّما نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا" چنين ميخوانيم:

از يكى از دوستان خود سؤال فرمود: به عقيده تو منظور پروردگار از اين آيه شمردن چه چيز است؟ او در پاسخ عرض كرد: عدد روزها، امام فرمود: پدران و مادران هم حساب روزهاى عمر فرزندان را دارند،

و لكنه عدد الانفاس:

" منظور شمارش عدد نفسهاست"! [1] اين تعبير امام ممكن است اشاره به تفسير اول يا تفسير دوم و يا هر دو تفسير باشد.

به هر حال دقت در محتواى اين آيه انسان را تكان مى‌دهد، چرا كه ثابت مى‌كند همه چيز ما حتى نفسهاى ما روى حساب و تحت شماره است، و بايد روزى پاسخگوى همه آنها باشيم.

" وفد" (بر وزن وعد) در اصل به معنى هيئت يا گروهى است كه براى حل مشكلاتشان نزد بزرگان مى‌روند و مورد احترام و تكريم قرار مى‌گيرند، بنا بر اين بطور ضمنى مفهوم احترام را در بردارد و شايد به همين جهت است كه در بعضى از روايات مى‌خوانيم پرهيزگاران بر مركبهاى راهوارى سوار مى‌شوند و با احترام فراوان به بهشت مى‌روند.

امام صادق ع مى‌فرمايد: على ع تفسير اين آيه را از پيامبر ص جويا شد (يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمنِ وَفْداً) فرمود:

يا على الوفد لا يكون‌

[1] نور الثقلين جلد 3 صفحه 357.