باره اين آيه پرسيد، جابر با هر دو انگشت به دو گوشش اشاره كرد و گفت:

مطلبى با اين دو گوش خود از پيامبر ص شنيدم كه اگر دروغ بگويم هر دو كر باد! مى‌فرمود:

الورود الدخول، لا يبقى بر و لا فاجر لا يدخلها فيكون على المؤمنين بردا و سلاما كما كانت على ابراهيم حتى ان للنار- او قال لجهنم- ضجيجا من بردها، ثُمَّ نُنَجِّي الَّذِينَ اتَّقَوْا وَ نَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيها جِثِيًّا:

" ورود در اينجا به معنى دخول است هيچ نيكوكار و بدكارى نيست مگر اينكه داخل جهنم مى‌شود، آتش در برابر مؤمنان سرد و سالم خواهد بود، همانگونه كه بر ابراهيم بود، تا آنجا كه" آتش"- يا" جهنم"- (ترديد از جابر است) از شدت سردى فرياد مى‌كشد، سپس خداوند پرهيزگاران را رهايى مى‌بخشد و ظالمان را در آن ذليلانه رها مى‌كند". [1] در حديث ديگرى از پيامبر ص مى‌خوانيم:

تقول النار للمؤمن يوم القيامه جز، يا مؤمن! فقد اطفا نورك لهبى:

" آتش به فرد با ايمان روز قيامت مى‌گويد زودتر از من بگذر كه نورت، شعله مرا خاموش كرد"! [2] اين معنى از بعضى ديگر از روايات نيز استفاده مى‌شود.

تعبير پر معنايى كه در باره پل صراط در روايات آمده كه آن بر روى جهنم كشيده شده، از مو باريكتر و از شمشير تيزتر است نيز شاهد و گواه ديگرى بر اين تفسير است. [3] اما اينكه بعضى مى‌گويند: آيه 101 سوره انبياء أُولئِكَ عَنْها مُبْعَدُونَ‌:

" آنها (مؤمنان) از آتش دور خواهند بود" دليل بر تفسير اول است صحيح به نظر نمى‌رسد، زيرا اين آيه مربوط به جايگاه دائمى و قرارگاه هميشگى مؤمنان است، حتى در آيه بعد از آن مى‌خوانيم‌ لا يَسْمَعُونَ حَسِيسَها:" مؤمنان حتى صداى شعله‌هاى‌

[1] و [2] نور الثقلين جلد 3 صفحه 353- 353

[3] تفسير نور الثقلين جلد 5 صفحه 572 ذيل آيه‌ إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصادِ (فجر- 14).