[سوره مريم (19): آيات 66 تا 70]

وَ يَقُولُ الْإِنْسانُ أَ إِذا ما مِتُّ لَسَوْفَ أُخْرَجُ حَيًّا (66) أَ وَ لا يَذْكُرُ الْإِنْسانُ أَنَّا خَلَقْناهُ مِنْ قَبْلُ وَ لَمْ يَكُ شَيْئاً (67) فَوَ رَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَ الشَّياطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا (68) ثُمَّ لَنَنْزِعَنَّ مِنْ كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمنِ عِتِيًّا (69) ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِينَ هُمْ أَوْلى‌ بِها صِلِيًّا (70)

ترجمه:

66- انسان مى‌گويد: آيا پس از مردن در آينده زنده (از قبر) بيرون خواهم آمد.

67- آيا انسان به خاطر نمى‌آورد كه ما او را پيش از اين آفريديم در حالى كه چيزى نبود.

68- سوگند به پروردگارت كه همه آنها را همراه با شياطين محشور مى‌كنيم، بعد همه را گرداگرد جهنم در حالى كه به زانو در آمده‌اند حاضر مى‌سازيم! 69- سپس از هر گروه و جمعيتى كسانى را كه از همه در برابر خداوند رحمان سركش‌تر بوده‌اند جدا مى‌كنيم.

70- بعد از آن ما به خوبى از كسانى كه براى سوختن در آتش اولويت دارند آگاهيم (و آنها را پيش از ديگران مجازات خواهيم كرد).

شان نزول:

آيات نخست- طبق گفته جمعى از مفسران در مورد" ابى بن خلف" يا