بر اساس پيوندهاى نسبى نيست، بلكه بر اثر پيوند مكتبى و عملى تقوا است.

از شان نزولى كه بعضى از مفسران در آيه فوق نقل كرده‌اند نيز همين معنى استفاده مى‌شود كه يكى از مشركان به نام" عاص بن وائل" مزد كارگر خود را (كه گويا مرد مسلمانى بوده است) نپرداخت و به طعنه گفت: اگر آنچه محمد مى‌گويد، حق باشد ما از هر كس به نعمتهاى بهشت سزاوارتريم، در همانجا مزد اين كارگر را بطور كامل خواهم پرداخت! آيه فوق نازل شد و گفت:" اين بهشت مخصوص بندگان با تقوا است".

[سوره مريم (19): آيات 64 تا 65]

وَ ما نَتَنَزَّلُ إِلاَّ بِأَمْرِ رَبِّكَ لَهُ ما بَيْنَ أَيْدِينا وَ ما خَلْفَنا وَ ما بَيْنَ ذلِكَ وَ ما كانَ رَبُّكَ نَسِيًّا (64) رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما فَاعْبُدْهُ وَ اصْطَبِرْ لِعِبادَتِهِ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِيًّا (65)

ترجمه:

64- ما جز به فرمان پروردگار تو نازل نمى‌شويم آنچه پيش روى ما و پشت سر ما و ما بين اين دو ميباشد همه از آن او است و پروردگارت هرگز فراموش كار نبوده (و نيست).

65- همان پروردگار آسمانها و زمين و آنچه در ميان اين دو قرار دارد، او را پرستش كن، و در راه عبادتش شكيبا باش، آيا مثل و مانندى براى او پيدا مى‌كنى؟!

شان نزول:

جمعى از مفسران در شان نزول آيات فوق چنين آورده‌اند كه چند روزى، وحى قطع شد، و جبرئيل پيك وحى الهى به سراغ پيامبر نيامد، هنگامى كه اين مدت سپرى گشت و جبرئيل بر پيامبر نازل شد، به او فرمود: چرا دير كردى؟ من‌