خاك يا خاكستر مختصرى روى بدن يا لباس انسان مى‌ريزد، انسان با فوت كردن آن را از خود دور مى‌كند، صدايى كه از دهان انسان در اين موقع بيرون مى‌آيد چيزى است شبيه" اوف" يا" اف" و بعدا در معنى اظهار ناراحتى و تنفر مخصوصا از چيزهاى كوچك به كار رفته است.

از جمع‌بندى آنچه در بالا ذكر شد و قرائن ديگر چنين استفاده مى‌شود كه اين كلمه در اصل" اسم صوت" بوده است، (صدايى كه انسان به هنگام اظهار نفرت يا ابراز تالم و درد جزئى و يا فوت كردن چيز آلوده‌اى از دهانش خارج مى‌شود).

سپس اين" اسم صوت" به صورت كلمه‌اى درآمده و حتى افعالى از آن مشتق شده است، و در ناراحتيهاى جزئى و يا اظهار تنفر به خاطر مسائل كوچكى، به كار رفته، معانى مختلفى كه در بالا ذكر شد به نظر مى‌رسد از مصداقهاى همين معنى جامع و كلى بوده باشد.

به هر حال، آيه فوق مى‌خواهد در يك عبارت كوتاه و در نهايت فصاحت و بلاغت اين معنى را برساند كه احترام پدر و مادر چندان زياد است كه حتى نبايد در برابر آنها كمترين سخنى كه دليل بر ناراحتى از آنها و يا بى‌ميلى و تنفر بوده باشد بر زبان جارى ساخت،