ج- شكرگزارى در برابر پدر و مادر در قرآن مجيد در رديف شكرگزارى در برابر نعمتهاى خدا قرار داده شده چنان كه مى‌خوانيم: أَنِ اشْكُرْ لِي وَ لِوالِدَيْكَ‌ (سوره لقمان آيه 14) با اينكه نعمت خدا بيش از آن اندازه است كه قابل احصا و شماره باشد، و اين دليل بر عمق و وسعت حقوق پدران و مادران مى‌باشد.

د- قرآن حتى كمترين بى احترامى را در برابر پدر و مادر اجازه نداده است. در حديثى از امام صادق ع مى‌خوانيم كه فرمود:

لو علم اللَّه شيئا هو ادنى من اف لنهى عنه، و هو من ادنى العقوق، و من العقوق ان ينظر الرجل الى والديه فيحد النظر اليها:

" اگر چيزى كمتر از" اف" وجود داشت خدا از آن نهى مى‌كرد (اف همانطور كه گفتيم كمترين اظهار ناراحتى است) و اين حد اقل مخالفت و بى احترامى نسبت به پدر و مادر است، و از اين جمله نظر تند و غضب‌آلود به پدر و مادر كردن مى‌باشد" [1] ه- با اينكه جهاد يكى از مهمترين برنامه‌هاى اسلامى است، ما دام كه جنبه وجوب عينى پيدا نكند يعنى داوطلب به قدر كافى باشد، بودن در خدمت پدر و مادر از آن مهمتر است، و اگر موجب ناراحتى آنها شود، جايز نيست.

در حديثى از امام صادق ع مى‌خوانيم كه مردى نزد پيامبر ص آمد و عرض كرد من جوان با نشاط و ورزيده‌اى هستم و جهاد را دوست دارم ولى مادرى دارم كه از اين موضوع ناراحت مى‌شود، پيامبر ص فرمود:

ارجع فكن مع والدتك فو الذى بعثنى بالحق لانسها بك ليلة خير من جهاد فى سبيل اللَّه سنة:

" برگرد و با مادر خويش باش، قسم به آن خدايى كه مرا به حق مبعوث ساخته است يك شب مادر با تو مانوس گردد از يك سال جهاد در راه خدا بهتر

[1] جامع السعادات جلد 2 صفحه 258.