نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 12 صفحه : 69
آيات مورد
بحث، خود شاهد اين مدعا است، آنجا كه مىگويد: مَنْ
كانَ يُرِيدُ الْعاجِلَةَ ... يعنى تنها هدفشان همين زندگى
زودگذر مادى است.
اصولا تعبير
به" مزرعه" و يا" متجر" (تجارتخانه) و مانند آن خود شاهد
زندهاى براى اين موضوع است.
كوتاه سخن
اينكه مواهب جهان مادى كه همه از نعمتهاى خدا است و حتما وجودش در نظام خلقت لازم
بوده و هست اگر به عنوان وسيلهاى براى رسيدن به سعادت و تكامل معنوى انسان مورد
بهرهبردارى قرار گيرد از هر نظر قابل تحسين است.
و اما اگر به
عنوان يك هدف و نه وسيله مورد توجه قرار گيرد و از ارزشهاى معنوى و انسانى بريده
شود كه در اين هنگام طبعا مايه غرور و غفلت و طغيان و سركشى و ظلم و بيدادگرى
خواهد بود، درخور هر گونه نكوهش و مذمت است.
و چه زيبا
فرموده است على ع در آن گفتار كوتاه و پرمغزش:
من ابصر
بها بصرته و من ابصر اليها اعمته:
" آن كس
كه با چشم بصيرت به آن بنگرد (و آن را وسيله بينايى قرار دهد) دنيا به او آگاهى
مىبخشد، و آن كس كه به خود آن نگاه كند دنيا او را نابينا خواهد كرد"
[1] در حقيقت تفاوت ميان دنياى مذموم و ممدوح، همان چيزى است كه
از" اليها" و" بها" استفاده مىشود كه اولى هدف را مىرساند و
دومى وسيله را.
2- نقش سعى
و تلاش در پيروزيها
اين نخستين
بار نيست كه قرآن با تكيه كردن روى سعى و تلاش به افراد تنبل و بيكار هشدار مىدهد
كه سعادت سراى ديگر را تنها با اظهار ايمان و سخن نمىتوان بدست آورد، بلكه عامل
اصلى سعادت سعى و تلاش است.