[سوره الإسراء (17): آيات 16 تا 17]

وَ إِذا أَرَدْنا أَنْ نُهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنا مُتْرَفِيها فَفَسَقُوا فِيها فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْناها تَدْمِيراً (16) وَ كَمْ أَهْلَكْنا مِنَ الْقُرُونِ مِنْ بَعْدِ نُوحٍ وَ كَفى‌ بِرَبِّكَ بِذُنُوبِ عِبادِهِ خَبِيراً بَصِيراً (17)

ترجمه:

16- و هنگامى كه بخواهيم شهر و ديارى را هلاك كنيم نخست اوامر خود را براى" مترفين" آنها (ثروتمندان مست شهوت) بيان مى‌داريم سپس هنگامى كه به مخالفت برخاستند و استحقاق مجازات يافتند آنها را شديدا درهم مى‌كوبيم! 17- چه بسيار مردمى كه در قرون بعد از نوح زندگى مى‌كردند (و طبق همين سنت) آنها را هلاك كرديم، و كافى است كه پروردگارت از گناهان بندگانش آگاه و نسبت بر آن بيناست.

تفسير: مراحل چهارگانه مجازات الهى‌

در تعقيب آخرين آيه بحث گذشته كه خاطر نشان مى‌كرد" هرگز فرد يا گروهى را بدون بعث رسولان و بيان دستورات خود مجازات نمى‌كنيم" در نخستين آيه مورد بحث همين اصل اساسى به صورت ديگرى تعقيب شده است، مى‌گويد:

هنگامى كه ما تصميم بر هلاكت قومى بگيريم نخست اوامر خود را براى" مترفين" و سردمداران آنها بيان مى‌كنيم، سپس به هنگامى كه آنها به مخالفت و خروج از اطاعت برخيزند و استحقاق مجازات پيدا كنند، ما آنها را شديدا درهم‌