پس به تعبير ديگر مى‌توان گفت: اگر تمام اقيانوسهاى روى زمين مركب و جوهر شوند و همه درختان قلم گردند هرگز قادر نيستند آنچه در علم خداوند است رقم بزنند.

ترسيمى از بى نهايت‌

قرآن مجيد در اينجا براى مجسم ساختن عدد بى نهايت، و نزديك ساختن معنى علم بى پايان خدا و گستردگى فوق العاده جهان هستى را به افكار ما، در اينجا به بيان بسيار فصيح و بليغى دست زده است و از اعداد زنده و جاندار استفاده كرده.

مگر اعداد هم زنده و مرده دارند؟

آرى عددهايى كه در رياضيات به كار مى‌رود و از تكثير" صفر" در طرف راست اعداد صحيح بدست مى‌آيد در حقيقت اعدادى مرده است، و هرگز نمى‌تواند عظمت چيزى را مجسم كند.

كسانى كه با رياضيات سر و كار دارند مى‌دانند يك عدد" يك" كه در طرف راست آن يك كيلومتر صفر باشد عددى است فوق العاده عظيم و گيج كننده كه تصور عظمت آن براستى مشكل است، اما براى چه اشخاصى؟ براى رياضى دانها، ولى براى توده مردم هرگز نمى‌تواند تجسمى از عظمت باشد:

عدد زنده آنست كه فكر ما را به همراه خود تا آنجا كه پيش مى‌رود ببرد و واقعيت را آن چنان كه هست در نظرها تجسم بخشد، روح داشته باشد، عظمت داشته باشد، و زبان داشته باشد.

قرآن به جاى اينكه بگويد مخلوقات خداوند در پهنه هستى از عددى كه يكصد كيلومتر صفر در كنار آن باشد فوق العاده بيشتر است مى‌گويد: اگر تمام درختان روى زمين قلم شوند، و همه درياها مركب، تمام اين قلمها مى‌شكند